مکانیابی پارکینگ طبقاتی با استفاه از مدل فازی ahp و owa (مطالعه موردی: ناحیه 6 منطقه 3 شهر تهران)

رشد ناموزون و توسعه غیراصولی شهری به علت عدم تناسب بین کاربری های مختلف شهری و نبود مدیریت واحد شهری، باعث مشکلاتی در سیستم شهری در منطقه سه (در محدوده میدان ونک) گردیده است. در این منطقه عدم ایجاد پارکینگ های کافی همزمان با توسعه معابر و کاربری های شهری، باعث معضلاتی در سیستم حمل و نقل و ترافیک شهری شده است، به طوری که با اشغال معابر به وسیله توقف های حاشیه ای، ترافیک روان در منطقه مورد مطالعه را با مشکل مواجه نموده و نیاز به افزایش ظرفیت معابر و اختصاص فضای بیشتر به ترافیک روان، مکانیابی محل های مناسب برای احداث پارکینگ های غیر حاشیه ای را در جهت کاهش میزان توقف های حاشیه ای در این منطقه ضروری ساخته است. در این پژوهش با اعمال ضوابط و معیارهایی همچون فاصله از مراکز جاذب جمعیت، فاصله از معابر، و کاربری های مناسب برای احداث پارکینگ و با اعمال محدودیت هایی مثل فاصله از گسل ها و کاربری های نامناسب برای احداث پارکینگ سعی شده است که محل های بهینه و مناسب برای احداث پارکینگ در منطقه مطالعاتی با استفاده از gis مشخص می شود. برای این منظور ابتدا معیارهای موثر در مکانیابی پارکینگ های طبقاتی با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی یاahp وزن دهی شده و با توجه به وزن های حاصله، بهترین مکان برای احداث پارکینگ با استفاده از روش owa و تلفیق دو روشahp و owa با فازی (fuzzy ahp-owa) مشخص گردیده است. و در نهایت مشاهده شد که روش fuzzy ahp-owa نتایج دقیق تر و علمی تری را به ما می دهد. روش حداقل ریسک و حداکثر حساسیت all = نیز بهترین نتیجه را در بین ریسک های هفتگانه به دست داد.